Μαζί σου...

Μαζί σου...

Συνήθως δε μιλάω πολύ, αλλά μαζί σου,

δε σταματάω να μιλάω

Συνήθως δεν τραγουδάω συνέχεια, αλλά μαζί σου,

όλη η μέρα είναι τραγούδι

Συνήθως είναι μουντά, αλλά μαζί σου,

έχει πάντα ήλιο

Συνήθως φοβάμαι πολλά, αλλά μαζί σου,

δε φοβάμαι τίποτα

Τώρα δεν είσαι εδώ

Τώρα σταμάτησα να μιλάω πολύ

Τώρα δεν τραγουδάω όλη μέρα

Τώρα έχει μόνο βροχή

Τώρα φοβάμαι τα πάντα

Les Neiges du Kilimandjaro

‘‘Τα κακά νέα είναι απλώς καλά νέα που έχουν μεταμφιεστεί’’ 

 λέει στην ταινία Les Neiges du Kilimandjaro.

Ίσως αυτό να είναι που λείπει από τη ζωή μας, λίγο περισσότερος οπτιμισμός.

Ίσως αν προσπαθήσουμε να σκεφτόμαστε περισσότερο καλοπροαίρετα να νιώσουμε καλύτερα.

Αντί να βλέπουμε παντού σκοτάδια ας προσπαθήσουμε να δούμε τη μικρή ηλιαχτίδα που πάντοτε είναι εκεί να μας φωτίζει. 

Μια πολύ ανθρώπινη ταινία όπου η ελπίδα ποτέ δε χάνεται. 

Και αναδεικνύεται η σημασία του όχι μόνο να είσαι άνθρωπος μεταξύ ανθρώπων αλλά συνάνθρωπος επίσης.

Carousel

Όταν σκέφτεσαι είναι σαν να έχεις μέσα στο κεφάλι σου ένα carousel. Κάθε σκέψη είναι και από ένα αλογάκι. Όταν αρχίζεις να σκέφτεσαι είναι σα να βάζεις μπρος στο carousel.

 Στην αρχή το κάθε αλογάκι γυρίζει σε συγκεκριμένη θέση και ταχύτητα. Όμως όσο περισσότερο σκέφτεσαι τόσο πιο γρήγορα αρχίζουν να κινούνται τα αλογάκια. Τα φωτάκια τους ανακατεύονται μέχρι που δεν αναγνωρίζεις πλέον τη μορφή τους. Όλα μοιάζουν τόσο ίδια και κινούνται τόσο γρήγορα που το κεφάλι σου ζαλίζεται.

 Αλλά τώρα πια είναι πολύ αργά για να το σταματήσεις γιατί σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει κάποιος μοχλός που να σταματάει τις σκέψεις όποτε εσύ θελήσεις. Παρ’ όλα αυτά εύχεσαι να υπήρχε κάποιος τρόπος ώστε το carousel σου να σταματούσε για πάντα και να μπορούσε να σε κάνει να μην σκέφτεσαι.   

Χρώματα

   Ας βάλουμε λίγο χρώμα στη ζωή μας.

 Με οποιοδήποτε τρόπο. 

Όλα θα γίνουν πιο όμορφα. 

Τα χρώματα φέρνουν πάντοτε χαρά και ευτυχία. 

Τα χρώματα δίνουν ζωή.   

Τα χρώματα μας βγάζουν από μια μονότονη καθημερινότητα. 

Τα χρώματα δίνουν μια χαρούμενη πινελιά στον τρόπο ζωής μας

Τα χρώματα είναι μια έντονη πιτσιλιά στις καρδιές μας

Δεν είναι απαραίτητο να ζωγραφίσεις για να έχεις χρώμα

Δεν χρειάζεται να τα αποτυπώσεις σε κάποιο χαρτί

Το να γελάς δυνατά

δίνει χρώμα

Να τραγουδάς με χαρά

δίνει χρώμα

Να αγαπάς με όλη σου την καρδιά

δίνει χρώμα

Να βοηθάς κάποιον που στο ζητά

δίνει χρώμα

Να περπατάς με βήματα γοργά

δίνει χρώμα

Να κάνεις πράγματα τρελά

δίνει χρώμα

Να έχεις παπούτσια διαφορετικά

δίνει χρώμα

Να πιάνεις στραβά τα μαλλιά

δίνει χρώμα

Να κάνεις από βράχους βουτιά 

δίνει χρώμα

Να κάνεις γκριμάτσες και χαζά

δίνει χρώμα 

'' Ότι σε κάνει χαρούμενο δίνει χρώμα ''

Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που δίνουν χρώμα στη ζωή μας και δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει... 

Ας βγούμε από οποιαδήποτε μουντή ή ασπρόμαυρη ζωή.

 Είναι τόσο εύκολο.

Χρειάζεται μόνο λίγο χρώμα

The come back

Πέρασαν τόσο γρήγορα οι μέρες από τότε που τέλειωσαν οι διακοπές του Πάσχα και ούτε που κατάλαβα πως πέρασε αυτός ο μήνας. Ίσως επειδή είχα τόσα πολλά να κάνω και τόσα πολλά να σκεφτώ, και ακόμη έχω δηλαδή απλά αποφάσισα να αφιερώσω και λίγο χρόνο στον εαυτό μου. Ήθελα εδώ και πολύ καιρό να αρχίσω να ξαναγράφω αλλά τώρα είμαι πίσω στις υποχρεώσεις, πίσω στη σχολή, και ο χρόνος είναι περιορισμένος.

Η αλήθεια είναι ότι δεν τον περίμενα ακριβώς έτσι τον πρώτο φοιτητικό χρόνο. Είχα την εντύπωση ότι τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο χαλαρά και ξέγνοιαστα, έτσι είχα ακούσει τουλάχιστον. Πίστευα ότι θα βγαίνω συνέχεια, θα πηγαίνω εκδρομές, θα παίζω μουσική, θα γράφω, θα βγάζω φωτογραφίες, θα βλέπω ταινίες, θα διαβάζω βιβλία, θα κοιμάμαι και θα  α ρ ά ζ ω . . . θα κάνω δηλαδή ότι δε μπόρεσα τη χρονιά που μας πέρασε. Ότι θα έχω όλο το χρόνο να γνωρίσω καινούρια πράγματα και να ζήσω αξέχαστες εμπειρίες. Φοβόμουν ότι θα έχω άπειρο ελεύθερο χρόνο και δε θα ξέρω πώς να τον αξιοποιήσω. Αντιθέτως, αυτό τον καιρό τρέχω όλη μέρα. Κοιμάμαι λίγο και δεν έχω χρόνο για τίποτα από όλα αυτά.

Είναι βέβαια οι επιλογές που κάνει ο καθένας και οι προτεραιότητες που βάζει, ειδικά στα πρώτα χρόνια, αφού καθορίζουν κάπως την μετ’ έπειτα πορεία του. Είναι τα πρώτα βήματα μιας κάποιας ανεξαρτησίας εφόσον ζει πια μακριά από την οικογένειά του και διαμορφώνει μια καθημερινότητα διαφορετική από εκείνη που έχει συνηθίσει. Για αυτό και δεν παραπονιέμαι που δεν έχω όσο χρόνο θα ήθελα, αφού διάλεξα να κάνω τόσα πράγματα φέτος. Είναι το πτυχίο αντίστιξης και το πιάνο που θέλουν πολύ χρόνο, η θεατρική ομάδα που πρέπει να κάνουμε πρόβες μέχρι αργά, είναι και η σχολή που είναι απαιτητική, ειδικά τα εργαστήρια.



 Και ο χρόνος κυλάει τόσο γρήγορα και στο μυαλό μου υπάρχουν τόσα σταυροδρόμια που μερικές φορές δεν ξέρω ποιο δρόμο πρέπει να πρωτο-ακολουθήσω. Τον τελευταίο καιρό πιάνω συνεχώς τον εαυτό μου να αναρωτιέται για το αν έχω όντως διαλέξει το σωστό δρόμο και αρχίζω τις αμφιβολίες, μέχρι που ηρεμώ ξανά. 


Λογικά μέσα μας πάντα ξέρουμε ποιο είναι το σωστό. Ένα προαίσθημα, μια μικρή φωνή της συνείδησης, κάτι τέλος πάντων που όταν χρειάζεται να πάρουμε κάποια απόφαση μας ψιθυρίζει στο αυτί και μας καθοδηγεί. Δε μένει λοιπόν παρά να πιστέψουμε στον εαυτό μας και να  ακολουθήσουμε τη φωνή της λογικής.

  

Αγάπη είναι...

Αγάπη είναι να περνάς τέλεια και παράλληλα να είσαι ο εαυτός

Αγάπη είναι να τραγουδάς και να χαίρεται

Αγάπη είναι να μιλάς ασταμάτητα και να σε κοιτάει με κατανόηση

Αγάπη είναι να χαμογελάς και να χαμογελάει

Αγάπη είναι να δακρύζεις και να δακρύζει 

Αγάπη να τρέχεις όταν νομίζεις πως θα τον χάσεις

Αγάπη είναι να ανησυχείς όταν δεν απαντάει στο τηλέφωνο

Αγάπη είναι να τον φροντίζεις όταν είναι άρρωστος

Αγάπη είναι να χάνεις μάθημα για να περάσετε περισσότερη ώρα μαζί

Αγάπη είναι να προσπαθείς να τον κάνεις να γελάσει

Αγάπη είναι να τον σκέφτεσαι πριν κοιμηθείς

Αγάπη είναι να θυμάσαι όλες τις στιγμές που περάσατε μαζί

Αγάπη είναι να κάνετε μαζί σχέδια

Αγάπη είναι να περπατάτε χέρι χέρι

Αγάπη είναι να συμπληρώνει ο ένας τον άλλο

Αγάπη είναι να μαγειρεύετε γελώντας και τραγουδώντας

Αγάπη είναι να μιλάτε για ώρες και να έχετε πάντα κάτι να πείτε

Αγάπη είναι να λείπετε ο ένας στον άλλο όταν χωρίζεστε

   

Αγάπη είναι να σε περιμένει μέχρι αργά να επιστρέψεις και να σου φτιάχνει τοστάκια επειδή είσαι κουρασμένη

Αγάπη είναι να είναι πάντα εκεί όταν τον χρειάζεσαι

Αγάπη είναι να σε ακούει ακόμη και όταν δεν έχει πάντοτε κάτι να πει

Αγάπη είναι να βλέπει τις αγαπημένες σου ταινίες και να ακούει μουσική που δεν θα άκουγε αν δεν ήσουν εσύ

Αγάπη είναι να σκέφτεται ότι σκέφτεσαι πριν το σκεφτείς

Αγάπη είναι να προσπαθεί να σε εντυπωσιάσει με εκπλήξεις

Αγάπη είναι να σου φέρνει πρωινό μόλις ξυπνάς

Αγάπη είναι να νοιάζεται περισσότερο για τη δική σου ευχαρίστηση

Αγάπη είναι ένα παιχνίδι για δύο

Αγάπη είναι οι βόλτες με ποδήλατα

Αγάπη είναι τα φιλιά στη βροχή

Αγάπη είναι οι ατέλειωτες συζητήσεις στο κρεβάτι

Αγάπη είναι οι εκδρομές προς το άγνωστο

Αγάπη είναι οι εξερευνήσεις σε μέρη μαγικά

Primavera

Πόσο αγαπάω την άνοιξη 

τις μυρωδιές της

τις γεύσεις της 

τις ανθισμένες πασχαλιές

και τις αμυγδαλιές

τα τραγούδια

τις εκδρομές

τις ηλιόλουστες μέρες 

ακόμη και τις βροχερές μέρες

όλα φαίνονται πιο όμορφα 

ίσως επειδή είναι πιο όμορφα

ίσως επειδή παίρνουμε μια μικρή γεύση καλοκαιριού

αυτή την πρώτη δόση καλοκαιριού

που μας χρειάζεται για να συνεχίσουμε 

ίσως επειδή οι μέρες μεγαλώνουν

και διώχνουν μακρυά το σκοτάδι

ίσως επειδή βλέπουμε τον ήλιο να χαμογελάει

και έπειτα να παίζει κρυφτό με τα σύννεφα

ίσως επειδή ο νυχτερινός ουρανός είναι γεμάτος αστέρια

γιατί το τοπίο γίνεται πια τόσο ξεκάθαρο