Αν
τύχει ποτέ και μπεις σε κάποιο λεωφορείο, ή τρένο, μετρό, ηλεκτρικό
καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.. σε τι θέση θα καθίσεις; Η αλήθεια είναι ότι λίγοι
το αναρωτιούνται ή μπορεί και κανείς. Συνήθως κάθεσαι στην πρώτη κενή θέση που
θα βρεις, αν βρεις. Ιδιαίτερα αν είσαι κουρασμένος ή φορτωμένος με πράγματα,
λίγο σε νοιάζει η θέση αυτή.
Έτσι όπως το βλέπω εγώ έχεις δύο επιλογές. Να
κάτσεις σε μια θέση που είτε κοιτάει προς τα μπροστά, δηλαδή προς την
κατεύθυνση που κινείσαι, είτε προς τα πίσω.
Έστω
ότι κάθεσαι σε κάποια θέση που κοιτάει σε κατεύθυνση αντίθετη προς την κίνηση.
Καθώς βλέπεις τις εικόνες πίσω σου να χάνονται και τα τοπία να σε προσπερνούν, έχεις
την ευκαιρία να σκεφτείς τι άφησες πίσω σου, τι κέρδισες, τι έχασες, τι
θυσίασες και τι αμέλησες. Αναπολείς το παρελθόν.
Το πίσω σε βάζει σε
σκέψεις, όμως το μπροστά σε κινητοποιεί. Καλό θα ήταν να τα συνδυάζουμε και τα
δύο καθώς χωρίς παρελθόν δε υφίσταται το μέλλον. Δεν πρέπει ούτε να ξεχνάμε το πως φτάσαμε ως εδώ, αλλά ούτε και να επαναπαυόμαστε με όσα έχουμε καταφέρει και να σταματάμε να βάζουμε νέους στόχους.
Υπέροχο, μ έβαλε σε σκέψεις..
ΑπάντησηΔιαγραφήσ' ευχαριστώ, χαίρομαι ιδιαίτερα.. :)
Διαγραφή